شعر نو، ورته عمیق و عظیمی از ادبیات ایران است که با سرودن افسانه نیما یوشیج در سال 1301 در تاریخ ایران شروع شد. این سبک شعر پس از شروع به‌دست نیما توسط دیگر شاعران هم پسندیده و اشعاری زیبا در قالب‌های آن سروده شد. احمد شاملو یکی از بزرگترین شاعرهای دوران معاصر ایران است که اغلب سروده‌هایش را در این سبک گفته است. او شعرهای خود را در قالب شعر نو و ترجمه‌ شعرهای فرانسوی منتشر کرد. یکی از اشعار این شاعر نامدار ایرانی بوسه نام دارد که در این مطلب از کاغذ رنگی برای شما آورده‌ایم. شعر بوسه شاملو از جمله سروده‌های متفرقه شاعر است و فضایی عاشقانه و زیبا دارد. شعر ارغوان اثر هوشنگ ابتهاج هم یکی از اشعار عاشقانه زیبا در قالب شعر نو است.

شعر بوسه

یک بوسه یک زندگی است!

منم‌ آن بوسه پر گرم
چه در گاه و چه بی‌گاهان
نشینم بر زلال سرخ لب‌هایت
و در آن لحظه پر شرم
سراپا ژرف در لذت
دو لب در هم
تنیده جان و تن بر هم
و گرمای صدایت زیر گوش من
که می‌گفتی:
دوستت دارم.
بدون ترس از آن‌که:
دهانت را ببویند، مبادا گفته باشی دوستت دارم

احمد شاملو