شعر مرا هزار امید است و هر هزار تویی!

نمی‌توان دقیق متوجه شد، منظور خداست یا معشوق، اما آن‌چه مشهود است، عشق و دلبستگیست؛ عشقی که خواستگاه آن معشوق است و با او از هیچ اتفاقی هراسی نیست. مرا هزار امید است و هر هزار تویی تلالو تمنایی عاشقانه است که در جان شاعر موج می‌زند. با هم در ادامه این مطلب از کاغذرنگی شعر مرا هزار امید است و هر هزار تویی از سیمین بهبهانی را می‌خوانیم.

مرا هزار امید است و هر هزار تویی،

شروع شادی و پایان انتظار تویی،

بهارها که ز عمرم گذشت و بی‌تو گذشت،

چه بود غیر خزان‌ها اگر بهار تویی،

دلم ز هر چه به غیر از تو بود خالی ماند،

در این سرا تو بمان ای که ماندگار تویی،

شهاب زودگذر لحظه‌های بوالهوسی است،

ستاره‌ای که بخندد به شام تار تویی،

جهانیان همه گر تشنگان خون من‌اند،

چه باک زان همه دشمن چو دوست‌دار تویی،

دلم صراحی لبریز آرزومندی است،

مرا هزار امید است و هر هزار تویی

سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی

سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی معلم، نویسنده، شاعر و غزل‌سرای معاصر است که در سال 28 تیرماه 1306 به دنیا آمد و سرانجام در سن 87 سالگی دارفانی را وداع گفت. بهبهانی در طول سال‌های زندگی‌اش بیش از 600 غزل سروده و آن‌ها را در 20 کتاب منتشر کرده است.

شعرهای او با موضوعات عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، تن‌فروشی، فقر، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان سروده شده‌اند. بهبهانی به‌خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های به نیمای غزل معروف است.

اطلاعات بیشتر اطلاعات کمتر

• تاریخ تولد: 28 تیر 1306
• تاریخ وفات: 28 مرداد 1393
• پیشه: شاعر و نویسنده
• زمینه کاری: غزل‌سرا

سوالات کاربران در سراسر وب درباره شعر مرا هزار امید است و هر هزار تویی