شعر مرگ من روزی فرا خواهد رسید…

شعر مرگ من روزی فرا خواهد رسید یکی از بهترین و برجسته ترین اشعار فروغ فرخزاد است. این شعر با مضمون مرگ و زندگی درباره خود فروغ سروده شده است. او که در زندگی دوران سختی را سپری کرده، در یک غزل به بررسی زمان مرگ و زندگی خود می‌پردازد. البته به بهترین شکل نیز زمان، نوع و دلیل مرگ را به تصویر می‌کشد. شما می‌توانید در کاغذ رنگی شعر مرگ من روزی فرا خواهد رسید از فروغ فرخزاد را مطالعه کنید. لازم به ذکر است که علیرضا قربانی خواننده کلاسیک کشورمان هم این شعر را به زیبایی اجراء کرده است که پس از اتمام شعر می‌توانید موسیقی آن را بشنوید. اگر به این سبک اشعار علاقه‌مند هستید، شعر ارغوان استاد هوشنگ ابتهاج را از دست ندهید.

شعر مرگ من

مرگ من روزی فرا خواهد رسید،

در بهاری روشن از امواج نور،

در زمستانی غبارآلود و دور،

یا خزانی خالی از فریاد و شور،

مرگ من روزی فرا خواهد رسید،

روزی از این تلخ و شیرین روزها،

روز پوچی همچو روزان دگر،

سایه‌ای ز امروزها ‚ دیروزها،

دیدگانم همچو دالان‌های تار،

گونه‌هایم همچو مرمرهای سرد،

ناگهان خوابی مرا خواهد ربود،

من تهی خواهم شد از فریاد درد،

می‌خزند آرام روی دفترم،

دست‌هایم فارغ از افسون شعر،

یاد می‌آرم که در دستان من،

روزگاری شعله می‌زد خون شعر،

خاک می‌خواند مرا هر دم به خویش،

می‌رسند از ره که در خاکم نهند،

آه شاید عاشقانم نیمه شب،

گل به روی گور غمناکم نهند،

بعد من ناگه به یکسو می‌روند،

پرده‌های تیره دنیای من،

چشم‌های ناشناسی می‌خزند،

روی کاغذها و دفترهای من،

در اتاق کوچکم پا می‌نهد،

بعد من، با یاد من بیگانه‌ای،

در بر آیینه می‌ماند به جای،

تار مویی، نقش دستی، شانه‌ای،

می‌رهم از خویش و می‌مانم ز خویش،

هر چه بر جا مانده ویران می‌شود،

روح من چون بادبان قایقی،

در افق‌ها دور و پنهان می‌شود،

می‌شتابند از پی هم بی‌شکیب،

روزها و هفته‌ها و ماه‌ها،

چشم تو در انتظار نامه‌ای،

خیره می‌ماند به چشم راه‌ها،

لیک دیگر پیکر سرد مرا،

می‌فشارد خاک دامنگیر خاک،

بی تو دور از ضربه‌های قلب تو،

قلب من می‌پوسد آن‌جا زیر خاک،

بعدها نام مرا باران و باد،

نرم می‌شویند از رخسار سنگ،

گور من گمنام می‌ماند به راه،

فارغ از افسانه‌های نام و ننگ

فروغ فرخزاد

آهنگ فروغ با صدای علیرضا قربانی