چه زیبا سروده است سهراب سپهری که زندگی باید کرد گاه با یک گل سرخ، گاه با یک دل تنگ، گاه با سوسوی امید کمرنگ… در دنیایی که دائما یکسان نباشد حال دوران، غم خوردن و زندگی نکردن جز باختن قافیه و عقب ماندن از چرخه زندگی نیست. طراح دنیا آن را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده که هیچ یک از حالت‌های آن از شادی گرفته تا غم و گرفتاری پایدار نباشد. پس در هر حالی باید زیست و این نعمت الهی را قدر دانست. آنچه در این راه مهم است هنر زندگی در هر حال و به هر بهانه‌ایست.

خلاصه که زندگی بهانه‌های زیادی برای زیستن و ناامید شدن در اختیار انسان‌ها قرار می‌دهد که هریک این جمله را تداعی می‌کنند که باید زندگی کرد و از این قافله عقب نماند. در ادامه این مطلب باهم شعر زیبای زندگی باید کرد از سهراب سپهری را خواهیم خواند. با کاغذرنگی و شعر زندگی باید کرد همراه باشید.

اگر به اشعار عاشقانه علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌کنیم شعر نمی‌ شود که بهار از تو سبزتر باشد نادر ابراهیمی را نیز از دست ندهید.

زندگی باید کرد

گاه با یک گل سرخ

گاه با یک دل تنگ

گاه با سوسوی امیدی کم رنگ

زندگی باید کرد

گاه با غزلی از احساس

گاه با خوشه‌ای از عطر گل یاس

زندگی باید کرد

گاه با ناب‌ترین شعر زمان

گاه با ساده‌ترین قصه یک انسان

زندگی باید کرد

گاه با سایه ابری سرگردان

گاه با هاله‌ای از سوز پنهان

گاه باید رویید

از پس آن باران

گاه باید خندید از غمی بی‌پایان

لحظه‌هایت بی‌غم

روزگارت آرام

سهراب سپهری