هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه، از شاعران معاصری است که اشعار بسیار لطیفی سراییده است. اشعار این شاعر به‌نام و استاد گران‌قدر بین همه سنین محبوبیت و شهرت دارد. شعر ارغوان سایه از بهترین اشعار اوست که توانسته محبوبیت بسیار زیادی داشته باشد. شعر هزار سال هوشنگ ابتهاج هم یکی از گوش‌نوازترین و لطیف‌ترین شعرهای اوست که با دکلمه خود سایه شور و حال دیگری دارد. شما می‌توانید در ادامه هم شعر و هم دکلمه آن با صدای خود هوشنگ ابتهاج در کاغذ رنگی بخوانید و بشنوید.

هزار سال پیش،
شبی که ابر اختران از دوردست
می‌گذشت از فراز بام من،
صدام کرد،
چه آشناست این صدا،
همان که از زمان گاهواره می‌شنیدمش،
همان که از درون من صدام می‌کند،
هزار سال میان جنگل ستاره‌ها،
پی تو گشته‌ام
ستاره‌ای نگفت کزاین سرای بی‌کسی، کسی صدات می‌کند؟
هنوز دیر نیست
هنوز صبر من به قامت بلند آرزوست،
عزیز هم‌زبان
تو در کدام کهکشان نشسته‌ای؟

هوشنگ ابتهاج

دکلمه هزار سال از هوشنگ ابتهاج